Posts

เรื่องของฤดูร้อนปีนี้น (ที่ริมสระน้ำ) บทที่๒

เรื่องของฤดูร้อนปีนั้น (ที่ริมสระน้ำ) บทที่ ๒     ในบ้านมืดและมีกลิ่นอับๆ เปรี้ยวๆ ไม่ใช่กลิ่นเหม็น แต่เหมือนกลิ่นน้ำยาขัดเครื่องเรือนและเครื่องโลหะที่ลอยอบอวลอยู่ในบ้านเก่าที่อากาศถ่ายเทไม่สะดวกมากกว่า ใช่ว่ามีอะไรบกพร่องกับแบบบ้าน เพราะบ้านนั้นออกแบบโดยคุณปู่ผู้เป็นสถาปนิคมีชื่อเสียงในอดีต แต่เป็นเพราะหน้าต่างทุกบานในห้องเปิดแง้มอยู่เพียงครึ่งบาน ไม่พอให้อากาศถ่ายเท     คุณย่าอยู่ที่เรือนครัวซึ่งเป็นเรือนไม้เล็กๆ ทอดออกไปจากเรือนใหญ่ ท่านกำลังสอนให้เด็กรับใช้ทำขนมสาคูใส้หมู     แม่ทำท่าเกรงใจที่เข้ามาขัดจังหวะ และยกมือไหว้อย่างนอบน้อม จอมก็ไหว้ตามแต่หลบอยู่ข้างหลังแม่ คุณย่ารับไหว้ทั้งคู่อย่างมีมารยาท     คุณย่ามีท่าทางสำรวมไม่แสดงอารมณ์ ดูเหมือนตุ๊กตามากกว่าคนจริงๆ ผมสีเทามัดเป็นมวยที่ท้ายทอย สวมแว่นตากรอบเงินบางรูปครึ่งวงกลมที่มักจะตั้งอยู่ห่างจากตาลงไปตรงกลางระหว่างดั่งกับปลายจมูก สวมเสื้อลูกไม้สีหม่นๆ และผ้าซิ่นลายไทยคาดเข็มขัดนาค     "ฝากด้วยนะคะคุณแม่ และช่วยกรุณาสั่งสอนว่ากล่าวตักเตือนได้เลยนะคะ" แม่พูดขรึมๆ เป็นงานเป็นการ ก่อนห...

เรื่องของฤดูร้อนปีนั้น (ที่ริมสระน้ำ)

Image
  ที่ริมสระน้ำ (The pond) บทที่หนึ่ง     นกกางเขนสองตัวบินถาเหนือสระน้ำอย่างมีความสุข เงาของมันสะท้อนบนพื้นน้ำนิ่งสีขุ่นที่แต่งแต้มไปด้วยใบบัว บางกอออกดอกบานสะพรั่งสีชมพูบ้างเหลืองบ้าง เลยขึ้นไปเบื้องบน ท้องฟ้าหน้าร้อนสีฟ้าอ่อนใสประดับเมฆขาวปุยเล็กๆ ลอยคว้างอยู่ตรงนั้นทีตรงนี้ที     ที่ริมสระน้ำ เด็กหญิงผมม้านอนราบอยู่บนพื้นหญ้าใกล้กอต้นกกสูงปริ่มน้ำที่พันเกี่ยวด้วยต้นผักบุ้งน้ำ ดอกสีชมพูอมม่วงของมันเบ่งบานรับแสงแดดยามบ่าย มือซ้ายของเด็กหญิงกำขวดยาพลาสติกใสขนาดย่อมที่ภายในบรรจุใบหญ้าคากับลูกตัํกแตนตัวจิ๋วสีเหมือนใบหญ้า มือขวาค่อยๆ เอื้อมออกไปยังแมลงปอปีกใสรูปร่างเหมือนเข็มเย็บผ้าสีฟ้าสวยที่เกาะพักอยู่บนก้านต้นกกตรงหน้า     แม่เคยพูดเสมอว่าอย่าจับแมลงปอเล่น เพราะการสัมผัสของมือมนุษย์อาจจะทำให้ปีกของมันฉีกขาดได้ แต่เด็กหญิงอดใจไม่เคยได้เลยสักที เธอแก้ตัวให้กับตัวเองเสมอว่าจะระมัดระวัง แต่การจับแมลงปอไม่ใช่เรื่องง่าย ทันทีที่มือของเธอเอื้อมเกือบถึงตัว มันก็ขยับปีกโผบินขึ้นไปเกาะที่ปลายใบกกเหนือขึ้นไปจนเด็กหญิงต้องชักมือกลับ เธอถอนหายใจก่อนลุกขึ้นนั่ง ใช้...