เรื่องของฤดูร้อนปีนี้น (ที่ริมสระน้ำ) บทที่๒
เรื่องของฤดูร้อนปีนั้น (ที่ริมสระน้ำ) บทที่ ๒ ในบ้านมืดและมีกลิ่นอับๆ เปรี้ยวๆ ไม่ใช่กลิ่นเหม็น แต่เหมือนกลิ่นน้ำยาขัดเครื่องเรือนและเครื่องโลหะที่ลอยอบอวลอยู่ในบ้านเก่าที่อากาศถ่ายเทไม่สะดวกมากกว่า ใช่ว่ามีอะไรบกพร่องกับแบบบ้าน เพราะบ้านนั้นออกแบบโดยคุณปู่ผู้เป็นสถาปนิคมีชื่อเสียงในอดีต แต่เป็นเพราะหน้าต่างทุกบานในห้องเปิดแง้มอยู่เพียงครึ่งบาน ไม่พอให้อากาศถ่ายเท คุณย่าอยู่ที่เรือนครัวซึ่งเป็นเรือนไม้เล็กๆ ทอดออกไปจากเรือนใหญ่ ท่านกำลังสอนให้เด็กรับใช้ทำขนมสาคูใส้หมู แม่ทำท่าเกรงใจที่เข้ามาขัดจังหวะ และยกมือไหว้อย่างนอบน้อม จอมก็ไหว้ตามแต่หลบอยู่ข้างหลังแม่ คุณย่ารับไหว้ทั้งคู่อย่างมีมารยาท คุณย่ามีท่าทางสำรวมไม่แสดงอารมณ์ ดูเหมือนตุ๊กตามากกว่าคนจริงๆ ผมสีเทามัดเป็นมวยที่ท้ายทอย สวมแว่นตากรอบเงินบางรูปครึ่งวงกลมที่มักจะตั้งอยู่ห่างจากตาลงไปตรงกลางระหว่างดั่งกับปลายจมูก สวมเสื้อลูกไม้สีหม่นๆ และผ้าซิ่นลายไทยคาดเข็มขัดนาค "ฝากด้วยนะคะคุณแม่ และช่วยกรุณาสั่งสอนว่ากล่าวตักเตือนได้เลยนะคะ" แม่พูดขรึมๆ เป็นงานเป็นการ ก่อนห...